اطلاعيه شماره ٩

حکومت نظامی در تهران،
وحشت سرمايه از روز کارگر!

از اوایل صبح دیروز جمعه دهم اردیبهشت ماه چهره شهر تهران آرام آرام در حالیکه به صحنه گشت و جولان انواع نیروهای سرکوبگر و کنترلهای شدید و حکومت نظامی اعلام نشده تغيير مى يافت٬ دیشب در سطح شهر تهران کنترل، گشت و بازرسی های پلیسی به شکل بیسابقه ای افزایش یافته بود. کارگران و مردم آزاديخواه خود را براى اجتماع مقابل ادارات دولتى و منطقه ميدان آزادى آمده کرده بودند.

از اوایل صبح امروز ١١ ارديبهشت حضور انواع گله های سرکوبگر از پاسدار بسیجی های قاتل تا نیروهای انتظامی و لباس شخصی هاى جنایتکار بسیار مشهود بود. نیروهای انتظامی و یگانهای ویژه سرکوب در گله های دهها نفره و صدها نفره، مجهز به انواع تجهیزات ضد شورش و سلاحهای سرد و گرم در فواصل بسیار نزدیک به هم در حالیکه حتی از نگاههای تمسخر آمیز مردم هم میترسند مستقر شده اند. صدها دستگاه از انواع خودروهای ون، اتوبوس، سمند و غيره را در حالیکه روی درب هر کدام از آنها نام کلانتری مربوطه شان نوشته شده در همه خیابانها، چهار راهها و حتی کوچه پس کوچه های اطراف مستقر شده اند. این خود گویای هراس و وحشت حکومت اسلامی و تمرکز و سازماندهی کامل کل نیروی انتظامی سراسر تهران برای مقابله با اول مه سرخ کارگران است.

در ساعت 30/4 عصر دور تا دور میدان آزادی خودروهای نظامی مستقر هستند. در حالیکه خودفروشان انتظامی و سرکوبگر کیپ و تنگ هم ایستاده اند و میدان آزادی را به محاصره خود در آورده اند، در خیابان آزادی قدری پایین تر از زمزم به سمت وزارت کار٬ در هر دو طرف خیابان بخصوص سمت وزارت کار و تامین اجتماعی٬ مزدوران یگان ویژه نیروی انتظامی در گله های دهها و صدها نفری در برابر وزارت کار و تامین اجتماعی دیوار گوشتی تشکیل داده و به طرز مضحک و مسخره ای گارد گرفته اند. برخی از آنها از فرط خستگی و بی انگیزگی خمیازه مفرط میکشند. هزاران عابر و خودروهایی که از محل میگذرند با خشم و تنفر نگاهشان میکنند. بعضی فحش میدهند.

به راننده اتومبیلی که میان ترافیک مقابل وزارت کار گیر افتاده و نگاه خشمگین و آکنده از تنفری به این مراسم اوباش چرخانی دارد نزدیک میشوم و میگم: آقا چه خبره، دوباره چی شده؟ راننده کمی با مکث و تامل نگاهم کرده و میگوید: امروز روز کارگره، روز کارگرایی که ماههاست و حتی سالهاست حقوقشان را نداده اند و حالا اگه چهار تا کارگر بخواهند حرفشان را بزنند ببین چقدر بیشرف و پفیوز برای سرکوبشان آورده اند. اینها کور خوانده اند٬ اگر جسم ما 70 میلیون را سرکوب و نابود کنند با افکارمان چه خواهند کرد؟ جوابش را با لبخندی دوستانه به نشانه همدلی و تائید میدهم.

در این اثنا در پیاده رو مقابل وزارت کار دختر جوانی ناگهان روسری قرمز سرش را در حضور اوباشان سرکوبگر برداشته و کار به درگیری میکشد. هلی کوپترهای نظامی هم برای شناسایی و هماهنگی میان نیروهای سرکوب و کنترل خیابان آزادی بطور مرتب در حال گشت زنی هستند. مردم و جوانان در دسته هایی همه جا ایستاده اند. از تجمع مردم به شدت میترسند. دهانه ورودی و خروجی مترو وزارت کار را به محاصره بیش از 100 نفر از پلیس ضد شورش در آورده اند. به مزدوران آنقدر تجهیزات ضد شورش آویخته اند که بسختی را ه میروند. عین روبوت ها و آدم آهنی ها. در ابتدای خیابان بهبودی، نواب و اسکندری در حالیکه در قرق کامل نیروهای نظامی است مردم و جوانان آماده برای تجمع و اعتراض ایستاده اند. در بسیاری موارد کار به درگیری و زد و خورد هم کشیده است.

در سا عت 30/5 انواع گله های موتور سوار و لمپن - چاقوکشهای بسیجی و پاسدار در نقاط و چهار راههای حساس از میدان آزادی تا میدان انقلاب مخصوصا در حوالی وزارت کار مستقر میشوند. مردم و عابرین در حالیکه با کینه و خشم و تنفر این نمايش عنتر چرخانی مزدوران حکومت اسلامی سرمایه داران را با باد فحش و ناسزا میگیرند به همدیگر میگن امروز روز کارگره!

هم اکنون در مقابل وزارت کار ساعت 45/7 عصر است. نیروهای اوباش و سرکوبگر با سرگردانی، خستگی و ابهام و هراس ایستاده اند.

امروز تهران تحت انقياد سرمايه از وحشت روز کارگر تا بيخ دندان مسلح بود. اما کارگران و مردمى که براى اول مه به خيابانها ريخته بودند احساس قدرت ميکردند. کارگران امروز در تهران و همه جا گفتند که عليه حکومت فقر و اختناق بيرون آمده اند. نه اين اختناق ماندنى است و نه کارگران ميپذيرند.  

نازنین اکبری فعال حزب اتحاد کمونیسم کارگری
سا عت 15/8 تهران 

 

مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!
زنده باد جمهورى سوسياليستى!

حزب اتحاد کمونیسم کارگری
١١ ارديبهشت ١٣٨٩ – ١ مه ٢٠١٠